Organik ve inorganik pigmentler kökenlerine ve kimyasal özelliklerine göre ayrılır.
Kaynak: Organik pigmentler hayvanlardan, bitkilerden, minerallerden veya yapay olarak sentezlenmiş organik bileşiklerden çıkarılır veya sentezlenir. İnorganik pigmentler cevherlerden, minerallerden veya sentetik inorganik bileşiklerden ekstrakte edilir veya sentezlenir.
Kimyasal özellikler: Organik pigmentlerin molekülleri genellikle karbon içeren karmaşık yapılardan oluşur ve renkleri, organik bileşiğin kimyasal yapısına göre belirlenir. İnorganik pigmentlerin molekülleri genellikle inorganik elementlerden oluşur ve renkleri elementlerin özelliklerine ve yapısına göre belirlenir.
Kararlılık: İnorganik pigmentler genellikle organik pigmentlerden daha kararlıdır ve ışığa, asit, alkali ve ısıya karşı daha dayanıklıdır. Organik pigmentler belirli koşullar altında parçalanabilir veya renk değiştirebilir. Renk Aralığı: Kimyasal yapılarındaki farklılıklar nedeniyle organik pigmentler genellikle daha geniş bir renk aralığına sahiptir ve daha canlı renklere olanak tanır. İnorganik pigmentler nispeten dar bir renk aralığına sahiptir. Uygulama alanları: Organik pigmentler boyalar, boyalar, plastikler, kağıt ve diğer alanlar için uygundur. İnorganik pigmentler seramik, cam, pigmentler, kaplamalar ve diğer alanlarda yaygın olarak kullanılmaktadır.

Hem organik hem de inorganik pigmentlerin kendi avantaj ve özelliklerine sahip olduğu ve hangi pigmentin kullanılacağı seçiminin spesifik uygulama ihtiyaçlarına ve istenen etkiye bağlı olduğu unutulmamalıdır.